تفاوت کوین و توکن در رمزارزها چیست؟
کلمات “کوین” و “توکن” اغلب به عنوان مترادف استفاده می شوند و توسط بسیاری از مردم به عنوان “ارز دیجیتال” در نظر گرفته می شوند. اما آنها به دو مفهوم کاملاً متفاوت اشاره می کنند. بنابراین چرا بسیاری از فعالان رمزارز کوین ها و توکن ها را اشتباه می گیرند و تفاوت اساسی بین آنها چیست؟
در حوزه در حال تغییر سریع رمز ارزها، ظهور عبارات جدید منجر به سوء تفاهم و سوء استفاده از آنها شد. همه سکه ها و توکن ها به عنوان رمزارز در نظر گرفته می شوند، علیرغم این واقعیت که بسیاری از آنها به عنوان ارز در گردش نیستند و هرگز چنین ارزشی نداشتند. طبق تعریف، ارز یک وسیله مبادله، واحد حساب یا ذخیره ارزش است. بیت کوین دارای همه این ویژگی ها است، بنابراین نام “رمز ارز” در این مورد موجه است. اما همه سکه ها و توکن ها، که تولید انبوه آنها پس از موفقیت بیت کوین آغاز شد، با دنباله روی از بیت کوین به عنوان “رمز ارز” نامگذاری شدند، اگرچه بسیاری از آنها ویژگی های لازم را ندارند. بنابراین کوین ها و توکن ها – دو نوع واحد مختلف که با استفاده از رمزنگاری ایجاد شده اند – رمز ارز نامیده می شوند. این واقعیت تازه کارها را گمراه می کند، آنها می خواهند برخی از رمز ارزها را بخرند و سپس صاحبانِ خوشحالِ توکن های خودشان بشوند.
کوین ها
کوین ها (که اغلب آلت کوین نیز نامیده می شوند) پول دیجیتالی هستند که با استفاده از تکنیک های رمزگذاری ایجاد شده و ارزش خود را در طول زمان ذخیره می کنند. در اصل این معادل دیجیتال پول است. بیت کوین مشهورترین مثال است. بیت کوین مبتنی بر بلاک چین است – پلفترم دیجیتال عمومی و توزیع شده، که در آن همه معاملات قابل مشاهده است. داده ها به صورت جمعی ذخیره شده و بین شرکت کنندگان در شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می شود. بلاک چین شفافیت را تضمین می کند و تقلب را کاهش می دهد. کوین هایی بر اساس پروتکل اصلی بیت کوین وجود دارد که توسط ساتوشی ناکاموتو ایجاد شده و برای عموم باز شده است (Litecoin ، Namecoin) و سکه هایی که روی بلاک چین اختصاصی ایجاد شده برای خودشان کار میکنند (Ripple ، Monero).
کوین ها ویژگی های مشابهی با پول دارند: قابل تغییر، قابل تقسیم، قابل قبول، قابل حمل، بادوام و با عرضه محدود هستند. اکثر علاقه مندان بلندپرواز رمزنگاری اصرار دارند که کوین ها در آینده جایگزین پول های معمولی خواهند شد.
ویژگی های اصلی کوین ها عبارتند از:
۱) آن ها به یک بلاک چین عمومی باز گره خورده اند-هر کسی مجاز به پیوستن و مشارکت در شبکه است.
۲) می توانند ارسال، دریافت یا استخراج شوند.
کوین ها برای هیچگونه عملکردی فراتر از عمل به عنوان پول به وجود نیامده اند.
توکن ها
توکن ها دارایی های دیجیتالی هستند که توسط پروژه صادر شده اند و می توانند به عنوان یک روش پرداخت در داخل اکوسیستم پروژه مورد استفاده قرار گیرند و عملکردهای مشابهی را با کوین ها انجام دهند، اما تفاوت اصلی در این است که این حق را به دارنده می دهد تا در شبکه مشارکت کند. ممکن است عملکردهای دارایی دیجیتال را انجام دهد، سهم یک شرکت را نشان دهد، به عملکرد پروژه دسترسی داشته باشد و بسیاری دیگر – با راه اندازی پروژه های جدید جنبه های ناشناخته ای از عملکرد توکن ها کشف می شود. بلیط کنسرت، به عنوان مثال، یک “توکن واقعی در زندگی روزمره” است-شما می توانید از آن در زمانی خاص و در مکانی خاص استفاده کنید. شما نمی توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید – بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش خود را دارد. توکن های دیجیتال یکسان هستند – آنها فقط در یک پروژه خاص مورد استفاده دارند.
توکن ها نشان دهنده یک دارایی یا ابزار مفید هستند، بنابراین توکن های امنیتی و سودمند متمایز می شوند. توکن های امنیتی به گونه ای طراحی شده اند که سهم شرکت باشند (نشانه پروژه بدنام DAO ، که بلافاصله پس از راه اندازی هک شد و به عنوان یک توکن امنیتی شناخته میشد)، در حالی که توکن های کاربردی دارای موارد استفاده خاصی در پروژه هستند (BON Token).
ایجاد یک توکن راحت تر از ایجاد یک کوین است، زیرا نیازی به ایجاد یک کد جدید یا اصلاح کد موجود ندارید- شما فقط از یک الگوی استاندارد از سیستم عامل هایی مانند Ethereum استفاده می کنید که مبتنی بر بلاک چین هستند و به هر کسی اجازه می دهند در آن توکن ایجاد کند. فقط چند قدم استفاده از یک الگو برای ایجاد توکن ها قابلیت همکاری متقابل را فراهم می کند، بنابراین کاربران می توانند انواع مختلف توکن را در یک کیف پول ذخیره کنند. اتریوم اولین رمزارزی بود که روند ایجاد یک توکن را ساده کرد و این آخرین دلیلی نبود که توکن ها به بازار هجوم آوردند.
جمع بندی
کوین ها فقط روش پرداخت هستند در حالی که توکن ها ممکن است سهم یک شرکت را نشان دهند، به محصول یا خدمات دسترسی داشته باشند و بسیاری از عملکردهای دیگر را انجام دهند. کوین ها ارزهایی هستند که می توان از آنها برای خرید و فروش چیزها استفاده کرد. شما می توانید یک توکن را با کوین بخرید، اما برعکس امکان پذیر نیست. کوین به طور مستقل عمل می کند، در حالی که توکن کاربرد خاصی در اکوسیستم پروژه دارد.
دیدگاهتان را بنویسید